ရန္သူမ်ိဳးငါးပါး၊ ဒို႕တာ၀န္ေလးပါး၊ ကပ္သံုးပါး

ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးဆုိတာ ေရေဘး၊ မီးေဘး၊ မင္းဆုိးေဘး၊ သူူခုိးဓားျပေဘးနဲ႔၊ ကုိယ့္ကုိမုန္းတဲ့သူရဲ႕ ေဘးဆုိတာ ဗမာတုိင္းသိတယ္။ ကပ္သုံးပါးဆုိတာ အသက္ေဘး၊ အငတ္ေဘးနဲ႔ ေရာဂါေဘး တုိ႔ပါပဲ။ သတၱႏၲရကပ္။ ဒုဗၻိခႏၲရကပ္၊ ေရာဂႏၲရကပ္ လုိ႔ ပါဠိလုိပဲ ေခၚေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီလုိ ေဘးရန္ ေတြနဲ႔ ကပ္ႀကီးသုံးပါး ေက်ာ္နင္းႏုိင္တဲ့သူ ျဖစ္ရပါလုိ၏လုိ႔ ဗမာေတြ ဆုေတာင္းေလ့ရွိၾကပါတယ္။

သာသနာ့ဥေသွ်ာင္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒၊ ကမၻာ့သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ပီနန္ဆရာေတာ္ ႀကီးနဲ႔ ထုိင္၀မ္ဆရာေတာ္ႀကီးတုိ႔က ၂၀၀၈ ေမ (၁၀) ရက္၊ စေနေန႔ညေနမွာ နယူးေယာ့ခ္ ဗုဒၶဘာသာ ဗမာျပည္ဖြား ဒကာဒကာမမ်ားကုိ တရားခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူၾကပါတယ္။ ဗမာျပည္ရဲ႕ ေလေဘး၊ ေရေဘးဒုကၡသည္ေတြကုိ ၀ုိင္း၀န္းကူညီၾကဖုိ႔ပါပဲ။ ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီးကေတာ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီးကတည္းက တုိင္းျပည္ကေမာက္မက ျဖစ္ေနခဲ့တာ ခုအခါ ႏွစ္ေပါင္း (၄၀) ေက်ာ္ (၅၀) ၾကာကာလအတြင္း ေခတ္သစ္ကပ္ႀကီး (၃) ပါး ဆုိက္ေနၿပီ။ ဒါေတြဟာ မင္းက်င့္တရား(၁၀) ပါးနဲ႔လည္းမညီ၊ အပရိဟာနိယ တရား (၇) ပါးေခၚ တုိင္းျပည္ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရား (၇) ပါးနဲ႔လည္းမညီ အုပ္ခ်ဳပ္ေနၾကလုိ႔ ျဖစ္ရတာလုိ႔ ေထာက္ျပ ေဟာေျပာပါတယ္။ ခုေတာ့ ပုိဆုိးသည္ထက္ ဆုိးလာပါၿပီ။

မၾကာခင္ကဘဲ သံဃာေတာ္ေတြကုိေတာင္ ၿမိဳ႕ျပလမ္းလယ္ေခါင္မွာ စစ္သားေတြက ႐ုိက္ႏွက္ ဖမ္းဆီး သတ္ျဖတ္႐ုံမက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြအထိ လုိက္လံ လုယက္ ႏွင္ထုတ္တာေတြ လုပ္ခဲ့လုိ႔ သံဃာေတာ္ေတြက သပိတ္ေမွာက္ ကံေဆာင္ၿပီး သာေရး နာေရး မဆက္ဆံ၊ အလွဴ အတန္း လက္မခံဘဲ က်ဥ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ခုအခါေတာ့ ဗမာျပည္မွာ ဆုိင္ကလုန္းေလမုန္တုိင္း က်ေရာက္ၿပီး လူေတြ ေသာင္းသိန္းခ်ီ ေသေက်ဒဏ္ရာ ရခဲ့ၾကတဲ့အျပင္ ေသာင္းသိန္းခ်ီၿပီး ေပ်ာက္ဆုံးေနၾကတာလည္း ေသသည္ ရွင္သည္ မသိရေသးဘဲ ျဖစ္ေနဆဲပါ။ ေသသူမ်ားကုိလည္း သရဏဂုံမတင္ဘဲ ျမႇဳပ္လုိက္ၾကရတာေတြ ရွိပါတယ္။

ေသတဲ့လူေတြ ေသၾကၿပီး မေသဘဲ က်န္သူေတြက ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ တခုလုံး အႏွံ႔အျပားမွာ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့၊ စားရမဲ့ ေသာက္ရမဲ့နဲ႔ ကယ္ပါ ယူပါ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ မုန္တုိင္းစဲစ ပင္လယ္ျပင္မွာ မေသဘဲ ပ်ဥ္တုိပ်ဥ္စေတြနဲ႔ ကူးခတ္ေနသူေတြလည္း ရွိႏုိင္ပါေသးတယ္။ ေရေပၚမွာ ေမ်ာေနတဲ့ အေလာင္းေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ တာ၀န္ရွိတဲ့ စစ္အစုိးရက ဘာမွ မလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။ မေသဘဲ က်န္သူေတြကုိလည္း ေသေအာင္ေစာင့္၊ ေသသူေတြကုိလည္း ပုပ္ေအာင္ ေစာင့္ေနသလုိ ျဖစ္ေန ပါတယ္။

သဘာ၀ ေဘးအႏၲရာယ္ဆုိတာ ရွက္စရာ မဟုတ္ပါဘူူး။ ျပည္ပက ေစတနာရွင္ေတြက ေလယာဥ္၊ ေရယာဥ္ေတြနဲ႔ ကယ္ပါရေစ၊ အစာေရစာနဲ႔ ေဆး၀ါးေတြ လာေပးပါရေစ ဆုိတာကုိေတာင္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက လာခြင့္မျပဳေသးပါဘူး။ ကူညီခ်င္သူ အမ်ဳိးသမီးတခ်ိဳ႕ကဆုိရင္ ဗီဇာမရလုိ႔ မ်က္ရည္က်ၾကရပါတယ္။ ကုလသမဂၢကုိေတာင္ အကူအညီ လာတာ လက္မခံပါဘူူး။ လက္ခံ သမွ်ကိုလည္း စစ္တပ္က ပစၥည္းေတြပဲ သိမ္းယူလုိက္ပါတယ္။ ႀက့ံဖြံ႕ေတြနဲ႔ စြမ္းအားရွင္ေတြ ရွိပါတယ္ေပါ့။ အဲ- အဲဒီလူေတြက ဒုကၡသည္ေတြလက္ကုိ တကယ္ေပးပါသလား။ အလွဴရွင္က သဟတၱိဒါနအျဖစ္ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ လွဴခ်င္တာပါ။ ႀကံ့ဖံြ႕ေတြက ေနာက္ေဖးေပါက္က ေရာင္းထုတ္ပါသတဲ့။ ခုလည္း ေစ်းေတြထဲ သြားၾကည့္ပါ။

လယ္ယာေတြလည္း ပ်က္၊ ကၽြဲႏြားေတြလည္းဆုံး၊ လယ္သမားေတြလည္း ဆုံးခဲ့ၿပီဆုိေတာ့ စပါးမစုိက္နုိင္ရင္ ဗမာတႏုိင္ငံလုံး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကလြဲလုိ႔ အားလုံးငတ္ၾကရမွာပါ။ အငတ္ ေဘးရဲ႕ေနာက္ကကပ္ၿပီး လုယက္သတ္ျဖတ္တာေတြနဲ႔ ေရာဂါဘယေတြလည္း မုခ် ဖ၀ါးေျခထပ္ ပါလာမွာပါ။ ဒါကုိ စစ္အစုိးရ တဦးတည္းလည္း မကယ္ႏုိင္ပါဘူး၊ ကယ္ခ်င္စိတ္လည္း မရွိပါဘူး။ မဆလ စစ္အစုိးရ လက္ထက္တုန္းက ပုသိမ္ေလေဘးနဲ႔ ရခုိင္ေလေဘး ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ ႏုိင္ငံတကာက ပုိ႔တဲ့ သကၠလပ္ေစာင္ေတြနဲ႔ ရြက္ဖ်င္တဲေတြရယ္၊ ေဆး၀ါးပစၥည္းေတြရယ္ ဒုကၡ သည္ေတြလက္ မေရာက္ပါဘူး။ စစ္ဗုိလ္ေတြ ျဖတ္ယူလုိက္သတဲ့။ မဟုတ္ရင္လည္း ျငင္းပါ။ အဲဒီတုန္းက စစ္ဗိုလ္ေတြ ခုလည္း ရွိေနေသးသလုိ ဒုကၡသည္ေတြကလည္း အသက္ရွင္ဆဲ ရွိအုံးမွာပါ။ အဲဒီေတာ့ စစ္ဗိုလ္ေတြကုိ ျပည္သူေတြကလည္း မယုံပါဘူး။ သင္ခန္းစာေတြ မ်ားခဲ့ပါၿပီ။

ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္း စဲလွ်င္စဲျခင္း စစ္တပ္ သတင္းဌာနေတြက ပထမဆုံးေၾကညာတာက ဘယ္လုိ ကယ္ဆယ္ေရးေတြ လုပ္မယ္ဆုိတာ မဟုတ္ပါ။ စစ္တပ္ အာဏာရွင္စနစ္ တည္ၿမဲ ေရးအတြက္ ေရးဆြဲထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲႀကီး ဆက္လုပ္မယ္ဆုိတာပါပဲ။ လူတုိင္း အံ့အားသင့္ၾကရပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္ကယ္ေရးထက္ သူတုိ႔ရာဇပလႅင္ တည္ၿမဲေရးပဲ အေရးထားသူေတြပါ။ ေရနစ္သူကုိ မကယ္ဘဲ ေသနတ္နဲ႔ ခ်ိန္ၿပီး မဲေပးခုိင္းေနတယ္ေလ။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြရဲ႕တရားပြဲမွာ ထုိင္၀မ္သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ႀကီးကေတာ့ “အေရးခ်င္း မတူတဲ့အေရး တရားေတာ္” ကုိ ေဟာၾကားသြားပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ အေရးသုံးပါးကုိ လူတုိင္းသိပါတယ္။ အဲဒီ ဘာတည္ၿမဲေရး၊ ဘာမၿပိဳကြဲေရး၊ ဘာကာကြယ္ေရးဆုိတာ မဟုတ္ဘဲ ဘုရားေဟာတဲ့ “ဒုိ႔အေရး ေလးပါး” ပါ။ ဘုရားက ရဟန္းေတြမွာ “ဆြမ္း၊ သကၤန္း၊ ေက်ာင္း၊
ေဆး” ဆုိတဲ့ ပစၥည္းေလးပါးကုိ အေျခခံ လုိအပ္ခ်က္အျဖစ္ ေဟာပါတယ္။ လူေတြအတြက္ဆုိရင္ “စား၀တ္ေနေရးနဲ႔ က်န္းမာေရး” ပါပဲတဲ့။ အစားရယ္၊ အ၀တ္ရယ္၊ အုိးအိမ္နဲ႔ ေဆး၀ါးရယ္ ဒီေလးပါးပါပဲ။ ခု ေလေဘးဒုကၡသည္ေတြအတြက္ ဟုိအေရးသုံးပါးမလုိဘူး။ စား၀တ္ေနေရးနဲ႔ ေဆး၀ါးလုိတယ္။ ျပည္ပေရာက္ ျပည္သူေတြနဲ႔တကြ လူအားလုံးက ၀ုိင္း၀န္းကူညီၾကပါလုိ႔ ႏႈိးေဆာ္သြားပါတယ္။ အလြန္ရွင္းလင္းၿပီး သဘာ၀က်တဲ့ တရားေတာ္ပါပဲ။ ကပ္သုံးပါး ဆုိက္ ေနတာကုိ မဲေတာင္းေနတာကေတာ့ တရားလြန္လွပါတယ္။ ဆန္လုိခ်င္တာ က်ည္ဆန္ေပးလုိ႔ ဘယ္ျဖစ္မွာလဲ။ အာဏာလုိခ်င္ ေမတၱာေပးရပါတယ္။ စား၀တ္ေနေရး ျဖည့္ဆည္းေပးရပါတယ္။

ျပည္သူေတြ ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရတာက ပင္လယ္ဘက္က တက္လာတဲ့ လႈိင္းလုံးႀကီးေတြပါ။ ေနာက္ထပ္ ေရာက္လာမွာက ေသၿပီးရင္း ေသေနၾကရလုိ႔ ေသရမွာ မေၾကာက္ေတာ့တဲ့ လူဆုိင္ကလုန္း လူ လႈိင္းလံုးႀကီးေတြ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ယၾတာေခ်လုိ႔ ရမယ္မဟုတ္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ စိတ္ေကာင္း ေမြးၾကပါ။ ။

ေမာင္စြမ္းရည္

Print this post

0 comments: